Overzicht
Een hernia treedt op wanneer het gelachtige midden van een tussenwervelschijf scheurt door een zwak gebied in de harde buitenwand, vergelijkbaar met de vulling die uit een gelei-donut wordt geperst. Nek- of armpijn, gevoelloosheid of tintelingen kunnen het gevolg zijn wanneer het schijfmateriaal een ruggenmergzenuw raakt of samendrukt. Behandeling met rust, pijnstillers, spinale injecties en fysiotherapie is de eerste stap naar herstel. De meeste mensen verbeteren in 6 weken en keren terug naar hun normale activiteit. Als de symptomen aanhouden, kan een operatie worden aanbevolen.
Service in de Medische Kliniek Velsen.
Patiënten die met nek-, zenuw- of rugklachten naar MK Velsen komen, krijgen binnen een paar dagen een snelle evaluatie van hun medische toestand.
Ik doe er alles aan om waar mogelijk minimaal invasieve procedures te gebruiken om uw herstel te versnellen.
Bel voor het maken van een afspraak 085-0600855.
Anatomie van de tussenwervelschijf
Je wervelkolom is gemaakt van 24 beweegbare botten die wervels worden genoemd. Het cervicale (nek) gedeelte van de wervelkolom ondersteunt het gewicht van uw hoofd (ongeveer 10 pond) en stelt u in staat uw hoofd naar voren en naar achteren te buigen, heen en weer, en 180 graden te draaien. Er zijn 7 halswervels genummerd van C1 tot C7. De wervels zijn gescheiden door schijven, die als schokdempers werken en voorkomen dat de wervels tegen elkaar wrijven. De buitenste ring van de schijf wordt de ring genoemd. Het heeft vezelige banden die hechten tussen de lichamen van elke wervel. Elke schijf heeft een met gel gevuld centrum dat de kern wordt genoemd. Op elk schijfniveau verlaten een paar spinale zenuwen het ruggenmerg en vertakken zich naar uw lichaam. Uw ruggenmerg en de spinale zenuwen werken als een “telefoon”, waardoor berichten of impulsen heen en weer kunnen gaan tussen uw hersenen en lichaam om sensatie door te geven en bewegingen te controleren (zie Anatomie van de wervelkolom).
Wat is een nekhernia?
Een hernia ontstaat wanneer het gelachtige midden van uw schijf door een scheur in de harde schijfwand (annulus) scheurt (Fig. 1). Het gelmateriaal is irriterend voor uw ruggenmergzenuwen en veroorzaakt zoiets als een chemische irritatie. De pijn is een gevolg van ontsteking van de wervelkolomzenuw en zwelling veroorzaakt door de druk van de hernia. Na verloop van tijd neigt de hernia te krimpen en kunt u gedeeltelijke of volledige pijnverlichting ervaren. In de meeste gevallen, als nek- en / of armpijn verdwijnt, zal dit na ongeveer 6 weken gebeuren.
Figuur 1. Normale tussenwervelschijf en tussenwervelschijf. Het met gel gevulde kernmateriaal ontsnapt door een scheur in de schijfannulus en drukt de spinale zenuw samen.
Er kunnen verschillende termen worden gebruikt om een hernia te beschrijven. Een uitpuilende schijf (uitsteeksel) treedt op wanneer de schijfannulus intact blijft, maar een uitstulping vormt die tegen de zenuwen kan drukken. Een echte hernia (ook caimg-fluidd of hernia) treedt op wanneer de schijfannulus barst of scheurt, waardoor het met gel gevulde midden eruit kan persen. Soms is de hernia zo ernstig dat er een vrij fragment ontstaat, wat betekent dat een stuk volledig los is van de tussenwervelschijf en zich in het wervelkanaal bevindt.
Wat zijn de symptomen?
Symptomen van een hernia variëren sterk, afhankelijk van de locatie van de hernia en uw eigen reactie op pijn. Als u een hernia heeft, kunt u pijn voelen die langs uw arm en mogelijk in uw hand straalt. U kunt ook pijn voelen op of nabij uw schouderblad en nekpijn wanneer u uw hoofd draait of uw nek buigt. Soms kunt u spierspasmen hebben (wat betekent dat de spieren zich ongecontroleerd aanspannen). Soms gaat de pijn gepaard met gevoelloosheid en tintelingen in uw arm. U kunt ook spierzwakte in uw biceps, triceps en handgreep hebben.
Het kan zijn dat u voor het eerst pijn hebt opgemerkt toen u wakker werd, zonder enige traumatische gebeurtenis die letsel had kunnen veroorzaken. Sommige patiënten vinden verlichting door hun arm in een verhoogde positie achter het hoofd te houden, omdat deze positie de druk op de zenuw verlicht.
Wat zijn de oorzaken?
Schijven kunnen opzwellen of uitpuilen als gevolg van letsel en onjuist tillen of kunnen spontaan optreden. Veroudering speelt een belangrijke rol. Naarmate je ouder wordt, drogen je schijven uit en worden ze harder. De taaie vezelige buitenwand van de schijf kan verzwakken. De gelachtige kern kan opzwellen of scheuren door een scheur in de schijfwand, waardoor pijn ontstaat wanneer deze een zenuw raakt. Genetica, roken en een aantal beroepsmatige en recreatieve activiteiten leiden tot vroege degeneratie van de tussenwervelschijven.
Wie is er getroffen?
Hernia-schijven komen het meest voor bij mensen van in de dertig en veertig, hoewel mensen van middelbare leeftijd en ouderen iets meer risico lopen als ze betrokken zijn bij zware lichamelijke activiteit. Slechts ongeveer 8% van de hernia komt voor in het nekgebied.
Hoe wordt een diagnose gesteld?
Raadpleeg uw huisarts als u voor het eerst pijn ervaart. Uw arts zal een volledige medische geschiedenis afnemen om uw symptomen, eventuele eerdere verwondingen of aandoeningen te begrijpen en te bepalen of levensstijlgewoonten de pijn veroorzaken. Vervolgens wordt een lichamelijk onderzoek uitgevoerd om de oorzaak van de pijn te bepalen en te testen op spierzwakte of gevoelloosheid.
Uw arts kan een of meer van de volgende beeldvormende onderzoeken bestellen:
Magnetic Resonance Imaging (MRI) -scan is een niet-invasieve test die gebruikmaakt van een magnetisch veld en radiofrequente golven om een gedetailleerd beeld te geven van de zachte weefsels van uw wervelkolom (figuur 2). In tegenstelling tot een röntgenfoto zijn zenuwen en schijven duidelijk zichtbaar. Het kan al dan niet worden uitgevoerd met een kleurstof (contrastmiddel) die in uw bloedbaan is geïnjecteerd. Een MRI kan detecteren welke schijf is beschadigd en of er sprake is van zenuwcompressie. Het kan ook benige overgroei, ruggenmergtumoren of abcessen detecteren.
Figuur 2. MRI (zijaanzicht) toont een hernia tussen de C4- en C5-wervels. Ook worden tekenen van spinale stenose getoond, een vernauwing van het wervelkanaal waardoor het ruggenmerg er geknikt uitziet.
Myelogram is een gespecialiseerde röntgenfoto waarbij kleurstof via een wervelkolomtap in het wervelkanaal wordt geïnjecteerd. Een röntgenfluorescoop neemt vervolgens de beelden op die door de kleurstof worden gevormd. De kleurstof die in een myelogram wordt gebruikt, wordt wit weergegeven op de röntgenfoto, waardoor de arts het ruggenmerg en het kanaal in detail kan bekijken. Myelogrammen kunnen aantonen dat een zenuw wordt bekneld door een hernia, benige overgroei, ruggenmergtumoren en spinale abcessen. Een CT-scan kan deze test volgen.
Computed Tomography (CT) -scan is een niet-invasieve test die een röntgenstraal en een computer gebruikt om tweedimensionale afbeeldingen van uw wervelkolom te maken. Het kan al dan niet worden uitgevoerd met een kleurstof (contrastmiddel) die in uw bloedbaan is geïnjecteerd. Deze test is vooral handig om te controleren welke schijf is beschadigd.
Elektromyografie (EMG) en zenuwgeleidingsonderzoeken (NCS): EMG- en NCS-tests meten de elektrische activiteit van uw zenuwen en spieren. Kleine naalden of elektroden worden in uw spieren geplaatst en de resultaten worden op een speciale machine geregistreerd. Omdat een hernia druk uitoefent op de zenuwwortel, kan de zenuw de spier niet op een normale manier gevoel en beweging geven. Deze tests kunnen zenuwbeschadiging en spierzwakte detecteren.
Röntgenfoto’s bekijken de benige wervels in uw wervelkolom en kunnen uw arts vertellen of een van deze te dicht bij elkaar ligt of dat u artritisveranderingen, botsporen of breuken heeft. Het is niet mogelijk om alleen met deze test een diagnose van een hernia te stellen.
Welke behandelingen zijn er?
Conservatieve niet-chirurgische behandeling is de eerste stap naar herstel en kan medicatie, rust, massage, fysiotherapie, thuisoefeningen, hydrotherapie, chiropractische zorg en pijnbestrijding omvatten. Meer dan 95% van de mensen met armpijn als gevolg van een hernia verbetert in ongeveer zes weken en keert terug naar normale activiteit. Als u niet reageert op een conservatieve behandeling of als uw symptomen erger worden, kan uw arts een operatie aanbevelen.
Niet-chirurgische behandelingen
Zelfzorg: in de meeste gevallen zal de pijn van een hernia binnen een paar dagen beter worden en binnen 4 tot 6 weken volledig verdwijnen. Beperking van uw activiteit, ijs- / warmtetherapie en het overnemen van vrij verkrijgbare medicijnen zullen uw herstel helpen
Medicatie: Uw arts kan pijnstillers, niet-steroïde ontstekingsremmende medicijnen (NSAID’s) en steroïden voorschrijven. Soms worden spierverslappers voorgeschreven voor spierspasmen.
- Niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen (NSAID’s) zoals aspirine, naproxen (Alleve, Naprosyn), ibuprofen (Motrin, Nuprin, Advil) en celecoxib (Celebrex), zijn voorbeelden van niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen die worden gebruikt om ontstekingen te verminderen en pijn te verlichten.
- Pijnstillers, zoals paracetamol (Tylenol), kunnen pijn verlichten, maar hebben niet de ontstekingsremmende effecten van NSAID’s. Langdurig gebruik van analgetica en NSAID’s kan maagzweren en nier- en leverproblemen veroorzaken.
- Spierverslappers, zoals methocarbamol (Robaxin), carisoprodol (Soma) en cyclobenzaprine (Flexeril), kunnen worden voorgeschreven om spierspasmen onder controle te houden.
- Steroïden kunnen worden voorgeschreven om de zwelling en ontsteking van de zenuwen te verminderen. Ze worden oraal ingenomen (als een Medrol-dosisverpakking) in een aflopende dosering gedurende een periode van vijf dagen. Het heeft het voordeel dat de pijn vrijwel onmiddellijk wordt verlicht binnen een periode van 24 uur.
Steroïde injecties: De procedure wordt uitgevoerd onder röntgenfluoroscopie en omvat een injectie van steroïden en een verdovend middel in de epidurale ruimte van de wervelkolom. Het geneesmiddel wordt naast het pijnlijke gebied afgeleverd om de zwelling en ontsteking van de zenuwen te verminderen. Ongeveer 50% van de patiënten zal verlichting ervaren na een epidurale injectie, hoewel de resultaten meestal tijdelijk zijn. Herhaalde injecties kunnen worden gegeven om het volledige effect te bereiken. De duur van de pijnstilling varieert en kan weken of jaren aanhouden. Injecties worden gedaan in combinatie met een fysiotherapie- en / of oefenprogramma voor thuis.
Fysiotherapie: Het doel van fysiotherapie is u te helpen zo snel mogelijk weer volledig actief te zijn en opnieuw letsel te voorkomen. Fysiotherapeuten kunnen u instructies geven over de juiste houding, til- en looptechnieken, en zij zullen met u samenwerken om uw nek-, schouder- en armspieren te versterken en te strekken. Ze zullen je ook aanmoedigen om je wervelkolom en armen te strekken en de flexibiliteit te vergroten. Oefening en versterkende oefeningen zijn sleutelelementen van uw behandeling en zouden onderdeel moeten worden van uw levenslange fitheid.
Holistische therapieën: sommige patiënten vinden acupunctuur, acupressuur, yoga, veranderingen in voeding / dieet, meditatie en biofeedback nuttig bij het beheersen van pijn en het verbeteren van de algehele gezondheid.
Chirurgische behandelingen
Wanneer de symptomen voortschrijden of niet verdwijnen met conservatieve behandeling, kan een operatie een optie zijn. Factoren zoals de leeftijd van de patiënt, hoe lang het probleem aanhoudt, andere medische problemen, eerdere nekoperaties en het verwachte resultaat worden meegenomen bij het plannen van een operatie.
De meest gebruikelijke benadering van chirurgie van de cervicale schijf is anterieure (voorkant van de nek). Een posterieure (vanaf de achterkant) benadering kan worden uitgevoerd als u decompressie nodig heeft voor andere aandoeningen, zoals stenose.
- Anterieure cervicale discectomie en fusie (ACDF): De chirurg maakt een kleine incisie in de voorkant van uw nek. De nekspieren, bloedvaten en zenuwen worden opzij bewogen om de benige wervel en schijf bloot te leggen. Het gedeelte van de gescheurde schijf dat op de zenuw drukt, wordt verwijderd. Na het verwijderen van het hernia-materiaal, kan de schijfruimte worden gevuld met een bottransplantaat of kooi om een fusie te creëren (figuur 3). Fusie is het proces waarbij twee of meer botten worden samengevoegd. Na verloop van tijd zal het transplantaat samensmelten met de wervel boven en onder om een stevig stuk bot te maken. Metalen platen en schroeven kunnen worden gebruikt om stabiliteit tijdens het versmelten en mogelijk een betere versmeltingssnelheid te bieden.
Figuur 3. Bij spinale fusie worden een metalen plaat en schroeven gebruikt om het bottransplantaat tussen de wervels te houden. In 3 tot 6 maanden vult nieuw bot de ruimte en vormt een stevig stuk bot.
- Plaatsen van een discusprothese: tijdens anterieure discectomie wordt een beweegbaar apparaat dat de natuurlijke beweging van een schijf nabootst, in de beschadigde gewrichtsruimte ingebracht. Een kunstmatige schijf behoudt beweging, terwijl fusie beweging elimineert. Ze zijn gemaakt van metaal en plastic en lijken op heup- en kniegewrichtimplantaten. De resultaten voor een kunstmatige schijf in vergelijking met ACDF (de gouden standaard) zijn vergelijkbaar, maar vervanging van de cervicale schijf behoudt beweging en vermijdt misschien ziekte op aangrenzend niveau, maar dit blijft nog steeds een hypothese en is nog niet bewezen. In Nederland wordt deze behandeling niet vergoed door de verzekeraars.
- Posterieure cervicale discectomie / foraminotomie: de chirurg maakt een incisie van 1-2 inch in de achterkant van uw nek. Om de beschadigde schijf te bereiken, worden de ruggenmergspieren ontleed en opzij bewogen om de benige wervel bloot te leggen. Een deel van de benige boog wordt verwijderd om de zenuwwortel en schijfruimte te bereiken. Het gedeelte van de gescheurde schijf dat de rugzenuw samendrukt, wordt voorzichtig verwijderd. De ruimtes waardoor de zenuwwortels de wervelkolom verlaten, worden meestal vergroot om toekomstige beknelling te voorkomen.
Herstel en preventie
Rugpijn komt op een bepaald moment in hun leven voor bij 8 van de 10 mensen en verdwijnt gewoonlijk binnen 6 weken. Een positieve mentale houding, regelmatige activiteit en een snelle terugkeer naar het werk zijn allemaal zeer belangrijke elementen van herstel. Als uw normale werk in eerste instantie niet kan worden gedaan, is het in het belang van de patiënt om terug te keren naar een soort gewijzigde (lichte of beperkte) taak. Uw arts kan voor een beperkte tijd recepten voor dergelijke activiteiten geven.
De sleutel om herhaling te voorkomen, is preventie:
- Juiste tiltechnieken (zie Zelfzorg voor nek- en rugpijn)
- Goede houding tijdens zitten, staan, bewegen en slapen
- Passend oefenprogramma om zwakke buikspieren te versterken en opnieuw letsel te voorkomen
- Een ergonomische werkplek
- Gezond gewicht en vetvrije massa
- Een positieve instelling en stressmanagement
- Niet roken
Woordenlijst
annulus (annulus fibrosis): taaie vezelige buitenwand van een tussenwervelschijf.
schijf (tussenwervelschijf): een vezelachtig kussen dat de wervels van de wervelkolom scheidt. Bestaat uit twee delen, een zacht gelachtig centrum genaamd de kern en een taaie vezelachtige buitenwand genaamd de annulus.
discectomie: een type operatie waarbij materiaal van de hernia wordt verwijderd zodat het niet langer irriteert en de zenuwwortel samendrukt.
kern (nucleus pulposus): zacht gelachtig centrum van een tussenwervelschijf.
radiculopathie: verwijst naar elke ziekte die de spinale zenuwwortels aantast. Wordt ook gebruikt om pijn te beschrijven langs de heupzenuw die langs het been uitstraalt.
wervel: (meervoud wervels): een van de 33 botten die de wervelkolom vormen, ze zijn verdeeld in 7 cervicale, 12 thoracale, 5 lumbale, 5 sacrale en 4 coccygeale. Alleen de bovenste 24 botten zijn beweegbaar.