Wat is een rughernia?

De rug wordt ondersteund door 5 rugwervels (lumbale wervels) en het staartbeen (sacrum). Deze geven stevigheid en deze beschermen de zenuwen. Tussen de rugwervels zit een tussenwervelschijf. Deze werkt als een stootkussen, vangt schokken op en faciliteert onderlinge beweging van de wervels. De tussenwervelschijf bestaat uit een wat zachtere kern en een wat hardere omringende schil. Door slijtage kan de tussenwervelschijf aangetast worden. Deze droogt uit en kan gaan uitstulpen. Hierdoor kan er druk ontstaan op aftakkende zenuwen.

Wat zijn de symptomen?

• Zenuwen zijn vergelijkbaar met elektriciteitsdraden. In de rug gaat elke aftakkende zenuw naar een specifiek gebied in de bil, schaamstreek, bovenbeen, onderbeen en voet. Een beklemde zenuw kan in dit specifieke gebied klachten geven. Dit kunnen aan de ene kant klachten zijn door overprikkeling van de zenuw zoals pijnklachten en / of tintelingen. Een zenuw kan ook beschadigd raken door een beklemming. Dit veroorzaakt doofheid en krachtsverlies. Een zeer grote hernia kan in zeldzame gevallen ook klachten geven in beide benen en klachten geven bij het plassen en de ontlasting.

Waardoor ontstaan de klachten?

De klachten ontstaan door irritatie en beschadiging van aftakkende zenuwen in de rug.

Hoe wordt de diagnose gesteld?

De diagnose wordt in de meeste gevallen gesteld door het maken van een MRI van de rug, waarop goed de zenuwen en de hernia te beoordelen zijn. Soms wordt er ook een normale röntgenfoto van de rug gemaakt of een CT scan. Hierbij wordt er gekeken of de stand van de wervels afwijkend is.

Behandeling van een rughernia:

In veel gevallen gaan de klachten spontaan binnen een aantal weken over en is er geen specifieke behandeling nodig behalve fysiotherapie voor optimaliseren van de houding.

Bij langer bestaande klachten die niet spontaan bijtrekken of bij schade aan de zenuwen, is er een reden om te behandelen. Deze behandeling kan bestaan uit een behandeling van de zenuw door de anesthesioloog die een wortelblokkade geeft. Dit is een tijdelijke verdoving van de zenuw zodat de klachten minder worden. De hoop is dan dat spontaan herstel alsnog optreedt.

Een andere mogelijkheid is een behandeling door middel van een operatie.

Bij een operatie ligt de patiënt onder narcose op de buik op de operatietafel. Er wordt een klein sneetje in de rug gemaakt op het wervelniveau van de hernia. Via deze toegang wordt de hernia verwijderd en de beklemde zenuw helemaal vrijgelegd.

Er wordt geopereerd met een operatiemicroscoop of een loepbril zodat er goed zicht is en veilig gewerkt kan worden. De operatie duurt ongeveer 30 tot 60  minuten. Meestal wordt er geen wonddrain achtergelaten. De wond wordt gesloten met oplosbare hechtingen en hechtpleisters. Na de operatie verblijft de patiënt voor herstel en controle 1 nacht in de kliniek. De dag na de operatie mag de patiënt weer naar huis waarbij het advies geldt de 1^e 6 weken de rug niet zwaar te belasten.

Minimaal invasieve behandeling (micro tube discectomie, MTD)

Als het mogelijk is, opereer ik een rughernia minimaal invasief. Dit houdt in dat de incisie / snee in de huid maar klein is (ongeveer 2 centimeter) en dat het uiteindelijke litteken ook maar klein is. Ik opereer dan door een smal buisje. Hiermee kan hetzelfde resultaat bereikt worden als met een ‘normale’ hernia operatie maar met een mooier cosmetisch resultaat. Niet bij iedereen is een dergelijke kleine incisie mogelijk. Dit hangt af van de soort hernia en of patiënten al eerder operaties aan de rug hebben gehad.